مشکلات زودانزالی از مشکلات نسبتا رایج در مردان است. 10سوال متداول در این زمینه را که یک سکس‌تراپیست به آنها پاسخ داده، در دو بخش با هم مرور می‌کنیم

به ادامه مطلب برويد   

گرداوري :  مجله زناشويي هلو

لينك مستقيم كليك كنيد

مشکلات زودانزالی از مشکلات نسبتا رایج در مردان است. 10سوال متداول در این زمینه را که یک سکس‌تراپیست به آنها پاسخ داده، در دو بخش با هم مرور می‌کنیم

1- نرمال رابطه جنسی  چقدر است؟  چطور بفهمیم نرمال هستیم یا نه.
در هیچ جای رابطه زناشویی، هیچ عدد استانداردی وجود ندارد. هیچ فرد یا زوجی نباید دنبال استاندارد و مقایسه باشد. هر زوجی استاندارد خودشان را دارند. در مورد تعریف زودانزالی هم بعضی‌ها گفته‌اند زیر یک دقیقه. اما تعریف غالب این است و می‌بینید که هیچ عددی در آن وجود ندارد: زودانزالی یعنی اینکه فرد نتواند آن‌قدر که همسرش (یا حتی خودش) لازم دارد برای رسیدن به یک رضایت نسبی، انزال را به تاخیر بیندازد.

2- از کجا بفهمیم درمان لازم داریم یا نه؟
مدیریت زمان انزال، یک مهارت است که هر مرد، برای داشتن یک رابطه زناشویی رضایت بخش، باید آن را به دست بیاورد. حالا بعضی به دلایل فیزیولوژیک، به طور طبیعی، در حدی هستند که برایشان دردسر درست نشود؛ این افراد در اولین رابطه‌ها کارشان راه می‌افتد و ظاهرا نیازی به درمان ندارند؛ اما حتی آن‌ها هم به مرور زمان و با تمرین (و اگر لازم باشد با مشاوره) بهتر است یاد بگیرند چطور می‌شود انزال را به تعویق انداخت.
بعضی مردها اما از همان ابتدا، به دلایل فیزیولوژیک یا روانی (که البته هنوز روشن نشده) نیاز به کمک دارند. برای این دسته که ما می‌گوییم مبتلا هستند به «زودانزالی اولیه»، درمان، در قالب مشاوره و رفتاردرمانی (یعنی تمرین‌هایی که به فرد یاد می‌دهیم تا انجام دهد و جلسه بعد نتیجه را گزارش کند و تمرین‌های جدید انجام دهد و به همین ترتیب...) باید شرع شود. هدف این است که این افراد هم از بحران دربیایند. وگرنه بعد از اتمام جلسات مشاوره (حداکثر 3-4 جلسه اگر تمرین‌ها با جدیت انجام شود) آن‌ها هم خودشان تمرین را ادامه می‌دهند و بهتر می‌شوند. چیزی شبیه تعلیم رانندگی، که افراد بعد از چند جلسه، دیگر خودشان مهارت‌شان را بالا می‌برند.

عده‌ای دیگر هم هستند که ممکن است به طور ثانویه ممکن است به زودانزالی مبتلا شوند. یعنی در یک دوره مشکلی نداشته‌اند و بعد گرفتار شده‌اند. تقریبا همه این افراد، به دلیل اضطراب‌های درون‌زاد یا برون‌زاد دچار مشکل می‌شوند چون استرس، همان طور که باعث می‌شود ما همه مهارت‌هایی که در آن خوبیم را نتوانیم خوب بروز دهیم، باعث عدم کنترل انزال هم می‌شود. پس «زودانزالی ثانویه» هم نیاز به مداخله درمانی دارد؛ به دو منظور: اول کمک برای کاهش استرس‌ها، و دوم آموزش مهارت کنترل انزال. چون این افراد مبتلا به زودانزالی ثانویه، اغلب قبل از استرس هم لب مرز بوده‌اند و خیلی مهارت‌آموزی نداشته‌اند و فقط بر اساس همان ویژگی‌های ذاتی اولیه، توانسته‌اند در حد بخور و نمیری خودشان را کنترل کنند.

3- این تعریف زودانزالی که برای متاهل‌هاست. پس مجردها چه؟
واقعیت همین است. زودانزالی برای یک رابطه زناشویی تعریف شده و نه برای مثلا خودارضایی. پس قاعدتا فردی که هیچ رابطه ای با جنس مخالف نداشته نمی تواند بگوید من زودانزالم. ممکن است یک پسر جوان این طور باشد که با کمترین تحریک فیزیکی، حتی بدون دست زدن و فقط با دیدن یک صحنه انزال شود. خب احتمال قریب به یقین، این فرد در اولین ارتباط زناشویی زودانزالی خواهد داشت. اما آیا ما می‌توانیم الان برای درمان اقدام کنیم؟
نظر من این است که درمان زودانزالی در فردی که امکان رابطه جنسی منظم ندارد، بی‌معناست. چون اولا ما برای مهارت آموزی در او باید برایش به طور مرتب (اقلا هفته‌ای دو بار) خودارضایی تجویز کنیم که من موافق نیستم و فکر می‌کنم بازی با چاقوست. ثانیا حتی اگر این مهارت را در تمرین خودارضایی یاد بدهیم، شرایط رابطه زناشویی با شرایط دیگر فرق می‌کند و استرس‌های رابطه با همسر یا پارتنر، همه چیز را ممکن است به نقطه صفر برگرداند. برای همین، من هیچ وقت درمان زودانزالی را در یک مرد مجرد شروع نمی‌کنم.

4- من خیلی مرد بدشانسی هستم که زودانزالم. درست است؟
مطالعات مختلف در جوامع مختلف آمارهای مختلفی ارائه کرده اند. از 5 درصد تا 65 درصد مردان در دوره‌ای از زندگی‌شان زودانزالی را تجربه می‌کنند. متوسطش را اگر بگیریم، یعنی حدود 30 درصد آقایان نیاز پیدا می‌کنند به مداخله برای یاد دادن مهارت کنترل انزال. حالا شما خودتان تصمیم بگیرید که جزو این 30 درصد بودن را برای خودتان بدشانسی در نظر بگیرید یا نه.

5- وقتی اسپری و ژل بی‌حسی و کاندوم تاخیری هست، چه نیازی هست به درمان؟
این سوال، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، مثل این است که بگوییم وقتی برای سفر، اتوبوس هست چه نیازی به ماشین شخصی؟ اگر واقعا اسپری و کاندوم تاخیری برای شما کار می‌کند، حرفی نیست. اما خیلی وقت‌ها شما سروقت به ترمینال نمی‌رسید و جا می‌مانید. ضمنا در اتوبوس هرگز آن قدر راحت نیستید که در ماشین خودتان. در ماشین شخصی می‌توانید هر وقت خواستید بایستید و از سفر لذت ببرید اما در اتوبوس چه؟ و البته این مثال اتوبوس خیلی هم مثال خوبی نیست. چون اتوبوس به هرحال آدم را به مقصد می‌رساند اما مواد تاخیری، ممکن است اصلا کار نکند.

دکتر محمدرضا رجبی‌شکیب، پزشک و سکس‌تراپیست

 گرداوري : مجله زناشويي هلو

منبع: ني ني سايت

www.ninisite.com