روزنامه فرهیختگان در شماره یکشنبه 15 فروردین در یادداشتی به قلم خاطره وطن خواه می

نویسد: دو هفته دیگر تا برگزاری اجلاس دوم دوحه باقی است؛ اجلاسی که قرار است دو

ابرتولیدکننده نفت دنیا یعنی روسیه و عربستان به میزبانی قطر و البته 13 عضو اوپک درباره

طرحی تصمیم بگیرند که بر مبنای آن تولید نفت در سقف کنونی کنترل خواهد شد

به ادامه مطلب برويد 

مجله هلو www.holoo1.ir ، عربستان و قيمت نفت ،عربستان و اوپك، عربستان و روسيه

روزنامه فرهیختگان در شماره یکشنبه 15 فروردین در یادداشتی به قلم خاطره وطن خواه می نویسد: دو هفته دیگر تا برگزاری اجلاس دوم دوحه باقی است؛ اجلاسی که قرار است دو ابرتولیدکننده نفت دنیا یعنی روسیه و عربستان به میزبانی قطر و البته 13 عضو اوپک درباره طرحی تصمیم بگیرند که بر مبنای آن تولید نفت در سقف کنونی کنترل خواهد شد.
[بازی عربستان با کارت اوپک]

این یادداشت در ادامه افزود: طرحی که «فریز نفتی» نام گرفته است. اگرچه روسیه عضو اوپک نیست، حضورش به آن معناست که این کشور هم پذیرفته عرضه بیشتر نفت به بازارهای جهانی به معنای زیان بیشتر است. برای کشوری مثل روسیه که هم اکنون با تحریم های غرب روبه روست و در دو جبهه سوریه و اوکراین به نوعی درگیر جنگ است، کاهش بیشتر بهای نفت یک تهدید محسوب می شود. البته عربستان هم شرایط چندان مناسبی ندارد. این کشور هم در سوریه و یمن درگیر جنگ است، با وجودی که گفت وگوهای صلح قرار است با یمن ادامه داشته باشد، اما موشک های این کشور در خاک یمن فرود می آید و جنگ یمن هنوز برای عربستان هزینه دارد.
گزارش های رسمی هم حاکی است که عربستان در سال جاری میلادی با صد میلیارد دلار کسری بودجه مواجه شده است. هرچند که همین گزارش همزمان تاکید می کند که این کشور بیش از 800 میلیارد دلار ذخایر ارزی دارد، با این حال کاهش بهای نفت سبب شده تا عربستان بخشی از یارانه انرژی خود را کاهش دهد.
اوضاع اقتصادی البته برای سایر کشورهای عضو اوپک هم چندان بر وفق مراد نیست؛ اقتصاد همه 13 عضو اوپک به شدت وابسته به درآمد نفت است. کاهش بهای نفت بسیاری از این اعضا را تحت فشار قرار داده است. در این میان وزرای نفت ونزوئلا، نیجریه و الجزایر بیش از سایرین برای کاهش سقف تولید اوپک در حال لابی و رایزنی هستند. نتیجه این مذاکرات البته در نشست 168 اوپک که 13 آذرماه سال گذشته در وین برگزارشد، به نتیجه نرسید. اوپک بر سقف تولید قبلی تاکید کرد و درنهایت تولید 30 میلیون و 500 هزار بشکه ای مصوب همان نشست، ناگهان به 32 میلیون و 278 هزار بشکه در روز رسید. در کنار این میزان نفتی که هر روز اوپک به بازار جهانی پمپاژ می کند، کشورهای غیر عضو اوپک هم بر تولید خود افزوده اند. نفت شیل آمریکا تهدید دیگری است که این کشور با استخراج نفت صخره ای بازار نفت را اشباع کرده است. اگرچه بزرگ ترین تولیدکننده های غیر عضو اوپک یعنی روسیه و آمریکا سهم بزرگی از بازارجهانی نفت دارند، کاهش بهای نفت آنها را هم نگران کرده است. اینها بخشی از تصاویری است که از کاهش بهای نفت هر روز در رسانه ها منتشر می شود. در چنین شرایطی نشست دوحه می تواند سرنوشت بازار نفت را تحت تاثیر قرار بدهد.
کارتل بزرگ نفتی که به تعبیر برخی تحلیلگران به دلیل ضعف در تصمیم گیری در بازار نفت، به «کارتل مرده» تشبیه شده، حالا قرار است در نشست دو هفته آینده دوحه، برای بازار نزار نفت تصمیم گیری کند. این نشست اما به نظر می رسد نشستی برای مذاکره با ایران باشد. بعد از تصویب برجام و لغو تحریم های بین المللی ایران، بازار جهانی نفت نسبت به بازگشت ایران واکنش نشان داد؛ کاهش بهای نفت به محدوده 20 دلار در هر بشکه واکنشی بود که بازار به حضور دوباره ایران داشت.
چراکه مسئولان وزارت نفت همزمان با لغو تحریم های بین المللی اعلام کردند که ایران قصد دارد تولید نفت خود را به میزان پیش از برداشته شدن تحریم ها برساند. قبل از تحریم های بین المللی، تولید نفت 1.4 میلیون بشکه نفت در روز بود. عددی که در دوران تحریم ها حتی به کمتر از یک میلیون بشکه نفت در روز هم رسید. تحریم های نفتی علیه ایران، فرصتی بی نظیر در اختیار کشورهایی قرار داد که تولید نفت خود را افزایش داده و بازار ایران را از آن خود کنند. حالا همین کشورها از حضور دوباره ایران در بازار جهانی نفت احساس خطر کرده اند. در رأس آنها عربستان سعودی خیلی شفاف اعلام کرده در صورتی طرح موسوم به «فریز نفتی» را می پذیرد که ایران هم به این طرح بپیوندد.
این به آن معناست که ایران باید تولید خود را که حذف شدن تحریم ها آن را به بیش از 3 میلیون بشکه در روز رسانده، متوقف کند. این درحالی است که ایران اعلام کرده قرار است امسال میزان تولید نفت خود را یک میلیون بشکه دیگر بیفزاید و به سطح چهار میلیون بشکه در روز برساند. اعضای اوپک اما خواستار توقف تولید نفت در سطح کنونی هستند، چراکه به گفته تحلیلگران نفتی، هم اکنون بازار نفت با دو میلیون بشکه نفت مازاد روبه رو است.
در نشست دوم دوحه، اگر هدف کسب نتیجه باشد باید کشورهایی که سقف تولید 2011 را پشت سرگذاشته اند، مجاب شوند که به مرزهای قبلی تولید خود برگردند. کشورهایی مثل عربستان و عراق در سال 2011 به ترتیب 8 و 2.5 میلیون بشکه نفت در روز تولید می کردند، حالا این کشورها به ترتیب 11 و 4 میلیون بشکه نفت تولید می کنند. وضعیت تولید در سایر کشورها هم کمابیش روند افزایشی داشته است. تنها ایران و لیبی در 6 سال گذشته تولیدشان روند کاهشی داشته است. موضع ایران در مواجهه با این اظهارات، موضع دقیق و درستی است.
بیژن زنگنه گفته است که ایران زمانی تولید خود را متوقف می کند که به سقف تولید قبلی برگردد. البته اگر ایران در چانه زنی و همراه سازی سایر اعضایی که تولیدشان چندان تفاوتی با رقم های 2010 نداشته موفق شود، فریز نفتی باید شامل حال کشورهایی شود که موتور تولید را روشن می کنند و تخته گاز جلو می روند. اما باید در نظر داشت که نشست دوحه اگر با شروط عربستان برای ایران و اما و اگرهای این کشور برگزار شود، بی تردید نشستی بی نتیجه خواهد بود؛ چراکه عربستان می خواهد از کارت اوپک هم به نفع خود بهره ببرد، اما ایران هم بر مواضع خود مصمم است.
*منبع: روزنامه فرهیختگان، 15 فروردین 1395

گرداوري: مجله هلو

منبع: ايرنا