سردي در زندگي ما من را ميلرزاند                                                      به ادامه مطلب برويد

گرداوري: مجله هلو

وجود اختلاف و گاه ناسازگاری در زندگی مشترک بسیار طبیعی و قابل انتظار است. اما اینکه یک مشکل واحد به صورت سریالی دائماً تکرار شود، رابطه زوجین را به شدت تحت تأثیر قرار داده و این امر اصلاً طبیعی نیست و باید چاره ای برای آن اندیشید.

سردی رابطه

«مدت 3 سال از ازدواج من و همسرم می گذرد. ما خیلی عاشقانه و پرشور با هم ازدواج کردیم و اکنون هم علاقه فراوانی به هم داریم. از همه لحاظ مورد تایید یکدیگر بوده و از انتخاب خود راضی هستیم اما یک مساله مهم زندگی ما را بشدت تحت تاثیر خود قرار داده است. بر سر کوچکترین مساله، ناراحتی و دلخوری فراوانی میان من و همسرم ایجاد می شود، زیاد بحث می کنیم و نهایتاً  کار به قهر می کشد. هر چند این قهرها طولانی نمی شود اما برای هر دو ما بسیار سخت و ملال آور شده است، گاه احساس می کنم رابطه من و همسرم رو به سردی رفته است و روز به روز از هم دورتر می شویم. نگرانم، نگران این همه عشق و تعلق خاطر که به خاطر مشکلات و اختلافات جزیی بشدت تحت تأثیر قرار گرفته و شاید روزی کلا از بین برود.» آیا این مسئله راهکاری هم دارد؟
وقتی مشکلی در رابطه زوجین ایجاد می گردد، اغلب زن و شوهر بر نکات منفی زندگی مشترک شان تاکید زیاد کرده و همین مساله باعث ایجاد سردی در روابط زوجین می گردد

وقتی اختلافات زناشویی خانه مان سوز می شود،برای ارائه راه  حل به این دست مشکلات عمدتاً به زوجین توصیه می شود که به بررسی این مساله بپردازند که چه مدتی است این مشکل زندگی شان را تحت تأثیر قرار داده است؟ آیا اتفاقی خاص در بروز این وضعیت نقش داشته یا دارد؟ ضمن اینکه خود زوجین باید به بررسی این مساله بپردازند که برای رفع این مشکل تا بحال چه اقداماتی انجام داده اند؟ و کدام این راه حل ها موثر و کدام غیرموثر بوده است؟
همچنین توصیه ما به این دست زوجین این است که با خودشان خلوت کنند و ببینند به چه علت یکدیگر را برای همسری برگزیده اند؟ عوامل جذابیت چه بوده است؟ چه کارهای نشاط انگیزی با هم انجام داده اند و کلاً انجام چه اقداماتی روابط آنها را شادتر و موفق تر می کند؟
چرا که وقتی یکی از زوجین رفتار منفی از خود نشان می دهد، به جای اینکه رفتار موثر و قابل برانگیز از خود نشان دهد تا مشکل تعدیل یابد، در مقابل او نیز پاسخی مشابه داده و بدین ترتیب، زنجیره تعامل منفی پیش رونده آغاز شده و ادامه می یابد. زوج هایی از این دست عمدتاً گرفتار «رفتار منفی متقابل» هستند.

به عبارت دیگر وقتی مشکلی (چه کوچک و چه بزرگ) در رابطه زوجین ایجاد می گردد، اغلب زن و شوهر بر نکات منفی زندگی مشترک شان تاکید زیاد کرده و همین مساله باعث ایجاد سردی در روابط زوجین می گردد. حال آنکه با مرور نکات مثبت رابطه زوجین شده و غالباً باعث آرامش، امیدواری و بروز پاسخ نشاط بخش در زوجین می گردد و به ایجاد تغییرات دلگرم و امیدوار می شوند. راهکارهای که می توان به آنها اشاره کرد عبارتنداز:
احساسات بیان شود

آنچه که در این مسئله به نظر می رسد این است که این زوج، علی رغم علاقمندی جدی که نسبت به هم دارند، در زمینه مهارت های بیان و دریافت دچار مشکلات جدی هستند. مهارت های بیانی عبارتند از اینکه گوینده ابتدا افکار، احساسات و خواست های خود را تشخیص دهد و بعد آنها را به شیوه ای مشخص و روشن از زبان خود برای شخص مقابل بیان کند. مثلا بگوید: «وقتی تو در مورد خریدهای منزل هیچ کاری نمی کنی، من واقعاً آزرده خاطر می شوم».
صدای زندگی مشترک را خوب گوش کنید

مهارت های دریافت هم عبارتند از گوش دادن  و توجه غیرکلامی (تماس چشمی، حرکت دادن سرو...)، باز خورد دادن و سایر روش های خوب گوش دادن و درک کردن. این مهارت های ارتباطی سنگ بنای یک ارتباط موفق است که بسیار بعید بنظر می رسد، افراد این روش ها را رعایت کنند اما باز هم در روابط خود دچار تنش و اختلاف نظر شوند.

بعد از توجه به مهارت های ارتباطی توصیه می شود که زوجین بر روی مهارت مساله گشایی تمرکز کنند. مهارت مساله گشایی شامل دو مرحله است:
وقتی یکی از زوجین رفتار منفی از خود نشان می دهد به جای اینکه رفتار موثر و قابل برانگیز از خود نشان دهد تا مشکل تعدیل یابد، در مقابل او نیز پاسخی مشابه داده و بدین ترتیب، زنجیره تعامل منفی پیش رونده آغاز شده و ادامه می یابد
گام اول: مسئله را با خود حمل نکنید

این فرآیند دو مرحله ای و توجه به سلسله مراتب آن عمدتاً مانع آن است که زوجین قبل از تعریف مساله به مطرح کردن تغییر بپردازند و نیز به زوجین کمک می کند تا زمانی که برای یک مساله، راه حلی مناسب ارائه نشده است، به تعریف یک مساله جدید پرداخته نشود.
گام دوم: دوای درد مشکل را پیدا کنید

وقتی مساله اصلی توسط زوجین تعریف شد، سپس نوبت حل مساله است، لذا زوجین باید مجموعه ای از راه حل ها را ارائه دهند. البته این راه حل ها باید دارای شرایط و ویژگی هایی خاص باشد تا بتواند کارکرد مناسب داشته و رسالت اصلی خود را در زندگی مشترک نشان دهد برای مثال هر راه حلی که توسط زوجین ارائه می شود، لازم است:
- منطقی و معقولانه باشد.
- به حل مساله کمک کند.
- دلایل موافقت با این راه حل مشخص شود
- دلایل مخالفت با این راه حل هم مشخص شود
موافق نهایی نیز، عمدتاً ترکیبی از مفیدترین راه حل هاست که کمترین پیامد منفی را در برداشته باشد. این توافق درباره تغییر باید شامل یک سری نکات مهم و کلیدی باشد، مثلاً اینکه چه کسی، چه کاری را کجا و چگونه انجام خواهد داد. مثلاً خانمی که از عدم همکاری همسرش برای خریدهای خانه شکایت دارد، در نهایت می تواند با همکاری و هماهنگی همسرش این توافق را نهایی کنند:
خانم با همسرش درباره نگرانی خود در زمینه خریدهای هفته آینده صحبت کند و درباره تغییراتی که مسئولیت هایش را کمتر و تحمل پذیرتر کند، بررسی می نمایند. آقا با توجه به برنامه کاری خود متوجه می شود که دوشنبه می تواند زودتر از محل کار باز گردد تا با وسیله نقلیه شخصی شان به فروشگاه بروند و خریدهای خانه را به اتفاق هم انجام دهند. اگر فشار کاری آقا در طی هفته زیاد بود و امکان تحقق یافتن این برنامه ریزی نبود باید آقا موظف شود که پنجشنبه صبح کمتر بخوابد و به اتفاق همسرش برای خرید همراهی لازم را بنماید.
زن و شوهر حتماً باید این موضوع را دادرسی کنند که آیا قادر به انجام آنچه که به عنوان راه حل به آن دست یافته اند، هستند یا خیر؟ لذا پیشرفت موثر در حل مساله در این است که با مسائل کوچکتری که جنبه عملی دارد آغاز شود و بعد به مسائل کلی و عاطفی تر پرداخته شود.

گرداوري: مجله هلو

منبع: تبيان