- بر اساس این مطالعه، کودکانی که وقت بیشتری را با پدر خود میگذرانند در مقایسه با کودکانی که کمتر در کنار پدر خود هستند، از ضریب هوشی بالاتر و همچنین روابط اجتماعی بهتری برخوردار هستند.
- پژوهش انجام شده نشان میدهد که دخالت بیشتر پدر در سالهای ابتدایی زندگی کودک میتواند در آینده حتی به فرصتهای شغلی بیشتر هم منجر شود.
- به گزارش تلگراف، پژوهشگران دانشگاه نیوکاسل، که این تحقیق را پیاده کردند، همچنین دست یافتند که مردها بیش از اینکه به دختران خود اهمیت دهند، به پسران خود اهمیت میدهند.
- محققان دانشگاه نیوکاسل همچنین هشدار دادند که زندگی مشترک زن و شوهر برای رشد و تعالی کودک کافی نبوده و پدر میبایست نقش فعالانهتری را در زندگی کودک ایفا کند. این پژوهش بر روی زندگی 11 هزار زن و مرد بریتانیاییِ متولد سال 1958 میلادی تمرکز داشت.
- پژوهشگران از مادران پرسیدند که پدر بچه تا چه اندازه در فعالیتها (خواندن، برنامهریزی برای بیرون رفتن و وقت گذراندن در کنار کودک) مشارکت دارند.
- پژوهش چاپ شده در ژورنال «تکامل و رفتار انسانی» نشان داد کودکانی که وقت بیشتری را با پدر خود میگذرانند، از ضریب هوشی بالاتر و همچنین روابط اجتماعی بهتری برخوردار هستند.
- آثار اختلاف بین کودکانی که زمان بیشتری را با پدر خود سپری کردهاند و کودکانی که زمان کمتری در کنار پدرشان بودند، تا سن 42 سالگی مشخص بود.
- دکتر دنیل نتِل، پژوهشگر اصلی این مطالعه میگوید: «مورد جالب پژوهش همین اختلاف بین نحوه تعامل پدر با کودکان بود. کودکانی که مورد توجه پدرشان قرار داشتند در مقایسه با کودکان فاقد این توجه، اختلاف زیادی داشته و سی سال بعد این تفاوت خود را نشان میدهد.»
- وی در ادامه افزود: «دادهها نشان میدهند در صورتی که یک شخص بزرگتر دیگر [پدر، علاوه بر مادر] در کارهای روزمره کودک دخالت داشته باشد، آن کودک از لحاظ کسب مهارت و تواناییها در دوران بزرگسالی توانمندتر میشود.»
جان دیویس، مدیر موسسه "خانوادهها به پدر نیاز دارند" میگوید: «امید داریم که دولتمردان به تبعات زوجهای طلاق گرفته، نیاز فرزند به پدر و مادر و ک پی ببرند
گرداوري : مجله اينترنتي هلو / www.holoo1.ir
منبع: مشرق نيوز