آپانديس چه ارتباطي با پارکينسون دارد؟

بخش پزشکي مجله اينترنتي هلو : بر اساس مطالعه‌ای تازه ه  ، برداشتن آپاندیس می‌تواند ریسک بیماری پارکینسون را تا 20 درصد کاهش دهد! قبلا تصور می‌شد توده‌ای غیرطبیعی از مولکول‌های پروتئین که سلول‌های عصبی را از بین می‌برند، با بروز پارکینسون مرتبط است؛ این بیماری در مراحل اولیه، باعث شدت لرزش دست و پاها و عضلات می‌شود . . .

به ادامه مطلب برويد

بر اساس مطالعه‌ای تازه، برداشتن آپاندیس می‌تواند ریسک بیماری پارکینسون را تا 20 درصد کاهش دهد! قبلا تصور می‌شد توده‌ای غیرطبیعی از مولکول‌های پروتئین که سلول‌های عصبی را از بین می‌برند، با بروز پارکینسون مرتبط است؛ این بیماری در مراحل اولیه، باعث شدت لرزش دست و پاها و عضلات می‌شود.

  مطالعات قبلی نشان داده بود این بیماری در روده شروع می‌شود اما حالا گروهی از محققان آمریکایی و سوئدی کشف کرده‌اند که آپاندیس، حتی در بزرگسالانی که به آلزایمر مبتلا نیستند هم، مثل مخزنی از پروتئین‌های غیرعادی «آلفا-سینوکلئین» عمل می‌کند.

البته این توده‌های پروتئینی تا زمانی که در آپاندیس هستند، کاملا نرمال هستند اما در مغز سمی می‌شوند!

   اما پژوهشگران با بررسی سوابق سلامت 1.6 میلیون بزرگسال سوئدی، متوجه شدند کسانی که غده آپاندیس‌شان با جراحی برداشته شده، 19.3 درصد کمتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند.

 در بررسی دیگری با حضور 849 بیمار دچار پارکینسون، مشخص شد برداشتن آپاندیس می‌تواند علائم ظهور این بیماری را به طور متوسط 3.6 سال به تاخیر بیندازد.

   البته آپاندیس هیچ تاثیری بر روند پیشرفت پارکینسون در افراد با سابقه خانوادگی یا ریسک ژنتیکی، ندارد.
با این حال هنوز نیاز به مطالعات بیشتری است تا مشخص شود برداشتن آپاندیس چطور می‌تواند باعث توقف افزایش پروتئین‌های مسمومی شود که باعث پارکینسون هستند. البته تشخیص این موضوع احتمالا نمی‌تواند باعث حذف پارکینسون شود چراکه این بیماری در نقاط دیگری از بدن یا مغز آغاز می‌شود. . . .

پايان مطلب

منبع :
ني ني سايت  ninisite.com